در نخستين روز از مهرماه سال 1388، طي يادداشتي در مهار بيابان‌زايي هشدار دادم كه احتمال تصرف و تجاوز به عرصه‌هاي منابع طبيعي ممكن است ابعاد تازه‌تر و خطرناك‌تري به خود گرفته و اين بار به بهانه‌اي مقبول‌تر، مانند طرح مسكن مهر، نامهرباني‌ها به منابع طبيعي افزايش يابد. همان موقع به خواب شومي اشاره كردم كه براي تصرف اراضي باغ كشاورزي گرگان، ممكن است تعبير شود.
    اينك اما خبر مي‌رسد كه آن تهديد ديروز، بيشتر از هر زمان ديگري مي‌رود تا جامه‌ي حقيقت به خود گرفته و هر آينه ممكن است تا براي هميشه با اين پرديس كم‌نظير و پژوهشي استان گلستان، براي هميشه خداحافظي كنيم.
    در اين باره اعضاي هيأت علمي و محققان مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي گلستان هم موضع‌گيري كرده‌اند كه در تارنماي انجمن اعضاي هيأت علمي مؤسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع مي‌توانيد آن را بخوانيد.
    اميد كه مسكن مهر با طبيعت وطن، مهربانانه‌تر عمل كرده و يادشان باشد كه فقط هفت درصد از اين خاك مقدس داراي پوشش درختي است! چرا بايد همه‌ي هجوم توسعه و تغيير كاربري را بر روي اين هفت درصد تمركز دهيم؟!

   مؤخره:
    چهارمين بخش از يادداشت ارزشمند استاد بهرام سلطاني را امشب در مهار بيابان‌زايي انتشار خواهم داد.