شقایقهایی که زیبا نیستند!
شقایق، یکی از زیباترین گلهای وحشی در طبیعت ایران است، اما حضور متراکم این گل در عرصههای مرتعی کشور، نشان از کاهش گونههای خوشخوراک دارد! به عبارتی دیگر، شقایق را اغلب در شمار گونههای مهاجم طبقهبندی میکنند که نشاندهندهی فقر غذایی مراتعی است که در آن به وفور یافت میشوند.
حال به این شقایقها نگاه کنید ... تصور
میکنید اینجا کجاست؟
اینجا کنارههای رودخانهی شهرچای است که در
بالادست آن، سد 7 میلیون متر مکعبی شهر چای از سال 1383 احداث شده است و با
عبور از مرکز شهر ارومیه در نهایت به دریاچه میریزد.
و البته همان طور که مشاهده میکنید مانند مثالهای پیشین در لردگان، کرج، شادگان، کارون، زاینده رود و خراسان رضوی، روزگار پرزبالهای را تجربه میکند! چرا؟
به نظر میرسد، اغلب رودخانههای کشور به محلی برای هدایت زبالههای شهری و بین شهری بدل شدهاند و معلوم نیست که متولی پاکسازی این شریانهای حیاتی کشور کدام نهاد یا ارگان ذی نفوذ است؟
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.