ارومیه ؛ دریاچهای که دیگر آبی نیست!
ساعتی
پیش از سفر به دیار چی
چست، بازگشتم و در نخستین فرصت، گزارش مشروحی از
روزگار امروز دریاچه ارومیه منتشر خواهم کرد.
تا آن زمان، این
دارکوب زیبارو را در اسکلهی خشک بندر گلمانخانه ببینید که چگونه به پهنهی خشک و
نمکی دریاچهی ارومیه نگاه میکرد و آواز میخواند ...
کسی چه میداند؟ شاید او نیز با خود می اندیشد که آیا بازهم خداوند به این
سرزمین لطف خواهد کرد و دوباره طراوت رفته را بازمی آفریند؟ یا این مردمان
سختکوش دیار چی چست هستند که سرانجام با تمهیداتی بخردانه، آبی
دریاچه را به ارومیه بازخواهند گرداند؟
در این باره بیشتر خواهم نوشت ... این که چرا دریاچه ی زیبا و آبی رنگ ارومیه؛ این بزرگترین آبگیر داخلی ایران و یکی از شاخص ترین دریاچه های 300 گانه ی جهان، دیگر آبی دیده نمی شود، بلکه خاکی رنگ شده است!
+ نوشته شده در چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۹ ساعت 0:7 توسط محمد درویش



به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.