تا ساعتی دیگر به همراه محمّد خسروشاهی و سید جعفر سیّد اخلاقی عزیز به سوی حوضه‌ی آبخیز دریاچه‌ی ارومیه پرواز می‌کنم؛ حوضه‌ای که 5 برابر کشور لبنان وسعت دارد و به شیوه‌ای مستقیم زندگی هموطنان عزیزمان را در چهار استان آذربایجان غربی، شرقی، کردستان و اردبیل متأثر کرده و می‌کند. اما چند سالی است که به دلیل عدم رعایت ملاحظات محیط زیستی، بهره‌برداری بیش از حد از اندوخته‌های آبی زیرزمینی، عدم رعایت حق‌آبه‌های طبیعی پایاب در طرح‌های پرشمار سدسازی و روند شتابناک خشکسالی، روزگاری پرتنش و پژمان را تجربه کرده و به همین ترتیب، روزگار زیستمندان ساکن در سر گربه‌ی دوست‌داشتنی وطن را نیز متأثر و پرتنش ساخته است.
    برای بررسی آخرین رخدادهای این پهنه‌ی ارزشمند ایران‌زمین و تعریف چند پروژه تحقیقاتی به منظور شناسایی و مهار فرآیندهای کاهنده‌ی کارایی سرزمین، چند روزی را مهمان مردمان مهمان‌نواز آن خطه‌ی دوست‌داشتنی وطن هستیم.
    امید که هرگز رؤیای دوست‌داشتنی و خیس و آبی ارومیه، به کابوس مردمان سختکوش شمال باختری ایران بدل نشود.