آنها که 10 سال پیش به سرعین رفته بودند، می‌دانند که چه می‌گویم. امروز دیگر سرعینی باقی نمانده تا بتوانی در آن آرام گیری و از طبیعت نابش لذت ببری. ماجرای تلخ سرعین و هجوم بی‌ضابطه و افسارگسیخته‌ی گردش‌پذیران و گردشگران به این منطقه، سبب شده تا امروز کمتر طبیعت‌گردی مشتاق دیدن سرعین باشد؛ زیرا ظرفیت پذیرش در طراحی 150 مجتمع رفاهی سرعین دیده نشده است.

    و اینک عین همین اتفاق در آبشار نیاسر کاشان در حال رخ دادن است.
    امروز به اتفاق فرزندم – اروند – و در معیت 110 نفر از هم‌شاگردی‌ها و والدینشان به آبشار نیاسر رفتم، اما جز ازدحامی جان‌فرسا و همهمه‌ای گوش آزار چیزی را مشاهده نکردم.
    در حقیقت به دست خود داریم نیاسر را از بین می‌بریم. زیرا اینجا هم متوجه ظرفیت پذیرش نیاسر نبوده‌ایم؛ تفرجگاهی که هرگز نمی‌تواند در یک روز بیش از هزار نفر را بپذیرد؛ در صورتی که امروز بیش از یکصد هزار نفر مهمانش بودند!!

    و این ثمره‌‌ی مدیریت نابخردانه در حوزه‌ی گردشگری کشور است.
    ما باید به سمت معرفی نیاسرها و سرعین‌ها در شمارگانی متعدد باشیم تا توزیع یکنواخت‌تر گردشگر را در سطح کشور و طول سال شاهد باشیم.