راهی برای آشتی اقتصاد و محیط زیست!
مجله نیچر در شماره 15 مارس 2010 خویش (24 اسفند 1388) مقالهای را انتشار داده است با عنوان: "Saving forests, cultures and carbon dioxide"
در این مقاله که به قلم خانم Anjali Nayar نوشته شده، با اشاره به نتایج پژوهشهایی که در آن دانشمندان جنگلشناس از 13 دانشگاه و نهاد تحقیقاتی شرکت داشتهاند، تأکید شده که یکی از راههای پاسداری از گونهگونی زیستی، موجودیت و امنیت بومسازگانها و پایداری زندگی بومنشینان در مناطق اطراف رویشگاههای جنگلی، گسترش مناطق حفاظت شده است. راهی که برای تحقق آن، سران شرکت کننده در اجلاس کپنهاگ، 4 میلیارد دلار اعتبار هم در نظر گرفتهاند و در واقع، این یکی از معدود توافقهای نهایی و مفید این اجلاس به شمار میرود. چرا که به کاهش انتشار گازهای گلخانهای و خطر جهانمایی هم کمک میکند.
امید است همکاران عزیزم در معاونت محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست، این فرصت را جدی گرفته و راهکارهای جذب این سرمایه را در ایران پیگیری کنند تا بدینترتیب، هم بر امنیت طبیعت ایران افزوده شود و هم خرج این پاسداری از طریق بودجههای بینالمللی تأمین گشته و تعارضات مردم محلی با محیطبانان به کمینه برسد. برگردان این مقاله را میتوانید به قلم بهنوش خرمروز در خبرآنلاین بخوانید.

به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.