چه حرفی زده است کامران زلفی نژاد!
کامران زلفینژاد در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری مهر گفته است: «هیچ زبالهای در تالاب بوجاق ریخته نشده است. ما که نمیتوانیم دور تالاب را سیم خاردار بکشیم و از ریختن زباله در آن جلوگیری کنیم!»
بدتر از آن گفته: «برای حفاظت از این تالاب نیازی به پیگیری شما خبرنگاران نیست.»
این در حالی است که همین مقام ارشد محیط زیست در استان گیلان چندی پیش گفته بود: «در صورتي كه اعتبار لازم براي راهاندازي سيستم تصفيه پسابهاي عفوني بيمارستانهاي گيلان تامين نشود، از مردم تقاضاي كمك خواهيم كرد.»
و یا در جایی دیگر:
«پارک ملي بوجاق کياشهر به لحاظ خشکي و دريايي بودن در نوع خود بينظير و منحصر به فرد است ...این پارک، سايت مهم پرندهنگري کشور معرفي شده و طبق سرشماريهاي انجام شده تاکنون بيش از 236 گونه پرنده در اين منطقه شناسايي شده است (یعنی بیش از نصف کل پرندگان ايران در استان گيلان زيست ميکنند).
و در جایی دیگر:
«تخلیه ضایعات و نخالههای ساختمانی، خاک، فضولات دامی و زباله موجب آلودگی آب رودخانه و تبعات سوء زیستمحیطی میشود.» و سالانه " 116 میلیون مترمکعب پساب صنعتی، خانگی و بیمارستانی وارد رودخانه های استان گیلان می شود."
و سرانجام، او پیشتر و به صراحت از وضعیت دفن زباله در کل استان گیلان ابراز ناخشنودی کرده بود و هشدار داده بود: شیرابه زباله یکی از مهمترین دلایل آلودگی محیط زیست گیلان است.
برای همین است که سخنان اخیر وی، بسیار حیرتانگیز مینماید. به خصوص که شاید ایشان بهتر از هر فرد دیگری بدانند که اگر همین رسانهها و خبرنگارها نبودند، معلوم نبود تاکنون چند مدیر دیگرش در استان به سرنوشت آقای ساسان اکبریپور در آستارا دچار میشدند!
گمان نبرم توضیح بیشتری لازم باشد برای آن که بدانیم اقدام بعدی و مورد انتظار از این مدیر ارشد سبز در گیلان چیست؟!




به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.