مصری که من دیدم! - 5

حادثهي تلخ كيلومتر 35 محور بم به كرمان - جايي كه همين يكماه پيش دركش كرده بوديم - بار ديگر زنهارمان داد كه پيش شرط هر توسعهاي، نگريستني پايدار و همه جانبه به سرزمين است.

به گمانم پستهاي ديدهباني اين محور كه مدتي از رونق افتاده و متروك شده بود، بار ديگر بايد فعال شود؛ رخداد ناگواري كه شايد بيش از هر چيز به صنعت تازه جان گرفتهي بومگردي و كويرنوردي در منطقه ضربه وارد سازد.
مشهور است كه مي گويند: اردشير بي شك از راه سيرجان – دارزين يا جيرفت – دارزين به بم لشكر كشيده است. چون لشكر دوازده هزار تني او نمي توانسته است از مسير بدون آب (رود) و چمنزار پيشروي كند.
+ نوشته شده در دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۵ ساعت 15:3 توسط محمد درویش
|
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.