سفر به شهر كاروانسراها (راور) - بخش دوم

در كوير، دست كم بايد با دو خودرو حركت كرد (منطقه گدار ريگي در شرق راور- لحظات پاياني طوفان شن، بعدازظهر ۱۹/۱/۱۳۸۵ )
مقصد بازديد امروز ما (19/1/1385) شهرستان راور و مناطق همجوار آن در شمال استان كرمان بود. خوشبختانه به دنبال بارندگيهاي مطلوب شب گذشته و صبح امروز چهرهي اغلب نقاط استان دگرگون شده و بسياري از رودخانههاي فصلي مسير داراي سيلاب (البته اغلب شكلاتي رنگ) بودند.

محور كرمان به راور- سيلاب از جاده عبور مي كند (۱۹/۱/۱۳۸۵)
شهرستان راور با 11535 کیلومتر مربع در شمال شرقی استان واقع شده است. این شهرستان تا سال 1376 بخشي از شهرستان کرمان بوده و از این سال به بعد با الحاق دهستانهای راور، حرجند و هروز از شهرستان کرمان به وجود آمده است. راور از شمال به استانهای یزد و خراسان، از جنوب و شرق به شهرستان کرمان و از غرب به شهرستان زرند منتهی میشود.

آثار حركت تودهاي خاك در دامنههاي سست اطراف راور به سمت نايبند
بنابراين ميتوان راور را پل ارتباطی بین استانهای کرمان و خراسان دانست و به همین دلیل از دیرباز مهم و مطرح و دارای کاروانسراهای متعددی از جمله آب بید، حوض پنچ، چاه کوران، چهل پایه، قلعه دختر، و ... بوده است.

كاروانسراي چاه كوران - محور راور به نايبند
معادن ذغال سنگ همکار و هجدک در توسعهي اقتصادی این شهرستان نقش به سزایی دارند.

پيكرههاي رسوبي راور شامل رسوبات پلاتفرم پالئوزوئيك ـ مزوزوئيك
همچنین قالیهای دستباف راور از شهرت جهانی برخوردار است. این شهرستان دارای ییلاقهای متعددی از جمله فیضآباد، طرز و ... است و در روستای طرز تعدادی سرو کهنسال وجود دارد که در نوع خود بینظیر محسوب ميشوند.

سرو مشهور روستاي طرز در راور
بیشترین زمینهای کشاورزی این شهرستان زیر کشت محصولات باغی و مهمترین محصول باغی این شهرستان پسته و انار است.

خرابههاي چاه آب اراضي كشاورزي متروكه گدار ريگي و روستاي ده مودي كه در اثر هجوم شن بلااستفاده مانده است (19/1/85).
بسياري از مناطق بياباني راور به دليل كمبود آب مناسب طى سالهاى طولانى بلااستفاده باقى مانده بود كه آستان قدس رضوى به منظور استفاده بهينه از موقوفات، توليد محصولات كشاورزى و همچنين ايجاد اشتغال مفيد و مناسب براى اهالى منطقه اقدام به حفر 12 حلقه چاه عميق و پسته كارى 745 هكتار از يك هزار هكتار زمين باير منطقه در سال 1366 كرد.

يكي از خانه هاي روستاي متروكه ده مودي (شمال غرب راور)

غرب راور- ثمره جنگ با طبيعت كوير!
علاوه بر آن آستان قدس رضوى در قسمتى از اراضى اين باغات، سدهاى خاكى براي مهار سيلابهاى فصلى ايجاد و 14 كيلومتر كانال سيمانى به منظور انتقال آب مورد نياز احداث كرده است.

بوته كني! يكي از عوامل اصلي برهنگي خاك و تشديد فرسايش بادي در راور
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.