محیط زیست ایران در سالی که گذشت - 4
يادم ميآيد حدود دو سال پيش بود كه وقتي مریم خرسند در شرق به بررسي كارنامهي متولّيان محيطزيست و منابع طبيعي كشور پرداخته بود، در نهايت با يك نمرهي ناپلئوني اين دو نهاد را از يك مردودي حتمي نجات داد. كاري كه در آن زمان بسياري از دولتيها آن را بدبينانه و دور از انصاف خواندند؛ اما به گمان من، خرسند نشان داد كه همهي تلاش خود را كرده است تا نيمهي پر ليوان را ببيند! كاري كه صاحب اين قلم هم كرد؛ ولي باز هم نتوانست نمرهي قبولي از دل كارنامهي 84 درآورد. راستي! اين درد را بايد به كجا برد كه از بين 148 کشور مورد بررسي، فقط 16 كشور از نظر پايداري زيستمحيطي وضعيتي بدتر از ايران دارند! آن هم ايراني كه به استناد گزارش بانك جهاني در شمار 25 کشور ثروتمند جهان جاي دارد؟!
با اين وجود، حتا تلاش كردم با جستجوي كليدواژههايي نظير «خبر خوش زيست محيطي» يا «پيروزي طرفداران محيط زيست ايران» در گوگل و پارسيك و ياهو و ... احياناً آنچه را كه از قلم انداخته و از ياد بردهام، كشف كنم؛ امّا تنها مرجعي كه مييافتم فقط خبرهاي خوشي بود كه در همين تارنما گزارش كرده بودم! باورتان ميشود؟! راستي چرا هيچ سايت و وبلاگ و روزنامهاي خبر خوش كار نميكند؟!
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.