جاری شدن سیلهای هولناک، پیامد تخریب جنگل گلستان نیست! هست؟
در صفحهی 3 از روزنامه جوان امروز، گفتگوی نگارنده با سمیه راهپیما در بارهی قصهی تلخ پارک ملّی گلستان منتشر شده است که دارای 8 غلط عمده است!
نخست آن که جاری شدن رخداد سیلهای حادثهخیز (یا به قول جوانیها: سیلهای هولناک)، نمیتواند ناشی از تخریب جنگل گلستان باشد! زیرا جنگل گلستان در پایاب حوضهی آبخیز تنگراه قرار گرفته است و نه در سراب یا بخشهای میانی آن. آنچه که سبب سیلخیزی تنگراه را فراهم کرده، شکل هندسی خاص این آبخیز چهار قسمتی است که پیشتر ماجرا را مفصلاً توضیح دادهام. جنگل گلستان اما به واسطهی انبوهی درخورش میتوانست از شدت حرکت سیل کاسته و مانعی طبیعی بر سر راهش محسوب شود که خوشبختانه! مسئولین جان برکفت وزارت راه زحمت این درختان را کم کردند! نکردند؟
البته غلطهای بامزهی دیگری هم این گفتگوی منتشر شده دارد که کشف آنها را وامیگذارم به خوانندگان تیزهوش مهار بیابانزایی.
برای آگاهی بیشتر:

به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.