یادش نه به خیر! زمانی نه چندان دور را می‌گویم که دامداران محلی در برخی از مناطق هیرکانی همچون علی آباد کتول و جنگل ابر، سرخدارها را می‌بریدند تا مبادا دام‌هایشان با خوردن برگ این درخت، تلف شوند. آن چنان که اینک این درخت ارزشمند - Taxus baccata - که از آن با عنوان یاقوت رویشگاه هیرکانی یاد می شود، در شمار گونه‌های در معرض خطر و انحطاط قرار گرفته و ترتیبات حفاظتی خاص برای پاسداری از زیستگاهش اعمال می‌شود.
    اما حال از پژوهشکده‌ی گیاهان دارویی دانشگاه شهید بهشتی تهران خبر می‌رسد که ممکن است همان برگ‌های مرگ‌آور، بتوانند در درمان برخی بیماری‌های عصبی یا سرطانی مؤثر واقع شوند!

    جالب – که چه عرض کنم! – است  که با این وجود، مدیران زحمتکش وزارت راه و ترابری با حمایت برخی از نمایندگان خیلی خیلی دلسوز استان، می‌کوشند تا با احداث جاده از میان جنگل ابر، امنیت بوم‌شناختی این گونه‌ی نادر و ناهمتا را بیش از پیش به مخاطره اندازند و هیچ فکر نمی‌کنند که نام این عزیزان! در ویترین طبیعت‌ستیزان نامی کشور برای نسل آینده برای همیشه محفوظ خواهد ماند! نخواهد ماند!

درج نظر