در ستایش خیار ؛ منتها از نوع دریاییاش!
روزنامهی گاردین در آخرین روز سال 2009 میلادی اقدام به انتشار 10 تصویر برگزیده کرده است که هر یک به نحوی به زندگی اسرارآمیز موجوداتی اشاره دارد که بشر به تازگی با بخشی از ویژگیها و سودمندیهای ایشان آشنا شده است.
یکی از آن 10 تصویر، عکس یک موجود آبزی زیبا به نام خیار دریایی شفاف است که در ردهی خارپوستان طبقهبندی میشود و درست همان کاری را میکند که کفتار در خشکیها انجام میدهد! یعنی اگر کفتار را به درستی «رفتگر طبیعت» مینامیم؛ خیارهای دریایی را نیز باید رفتگر کف اقیانوسها و دریاها بنامیم.
اما این همهی ماجرا نیست! امروزه ثابت شده که این موجودات آبزی، میتوانند بسیار بیشتر از هر داروی ضد سرطان دیگری که تاکنون به بازار عرضه شده است، رشد سلولهای سرطانی را مهار کنند؛ به ویژه آن که عوارض داروهای مشابه را هم ندارند. به نحوی که پژوهشگران اميدوارند با استفاده از عصارهی خيار دريايي، دارويي براي مهار سرطان لوزالمعده ابداع كنند؛ سرطانی که از آن با عنوان دهشتناک كشندهترين نوع سرطان در جهان یاد میشود.
امّا باز هم این تمام ماجرا نیست! هست؟
خیار دریایی میتواند به عنوان فیلتر در مزارع پرورش میگو عمل کند و تازه از این مدل فیلترکردن، کسی را هم ناراحت نمیکند! میکند؟
افزون بر آن، از آنجا که خيار دريايي براي دفاع از خود در برابر شکارچيان، پوست خویش را سخت و محکم ميکند. بهتازگي محققان دانشگاه کاليفرنيا، با الهام از اين خصوصيت خيار دريايي، نانوکامپوزيت جديدي را طراحي کردهاند. دانشمندان دانشگاه کيس وسترن، اظهار داشتند که اين کشف ميتواند در کاربردهاي زيستپزشكي ازجمله درمان بيماریهاي مغزي سودمند باشد.
همچنین با استفاده از خیار دریایی میتوان به جنگ مالاریا هم رفت! باورتان میشود؟
بنابراین، بیدلیل نیست که چینیهای چشمبادامی مشرقزمین، اینگونه به آیندهی درخشان صنعت تولید خیار دریایی خود مینازند!
اینها را گفتم تا دوباره یادتان اندازم و یادم بماند که طبیعت و مجموعه زیستمندان آن، بسیار ارزشمندتر از آن چیزی هستند که حتا میتوانید و میتوانیم در پندار خویش به تصویر کشیم.
با این وجود، شوربختانه همچنان شاهدیم که عزیزترین پارههای بومسازگان (اکوسیستم) وطن همچنان به بهانهی جادهکشی، سدسازی، ویلاسازی، اشتغالزایی، رزمایش، پتروشیمی و توسعهی میدانهای نفتی در جنگل ابر، مسیله، شهداد، میانکاله، دنا، عسلویه، هورالهویزه، پریشان، بختگان، کمجان، خجیر، نایبند و ... نابود میشوند و ما به این دلخوشیم که با ماتریسهای بیآبرو و بیاستفادهی ارزیابیهای EIA سر خودمان را شیره بمالیم! نمیمالیم؟