چهارشنبه؛ روزی که سراسر خاک ایران بی آفتاب شد!
در تحلیل نقشههای خشکسالی کشور مربوط به دو ماههی نخست سال آبی 89-1388 نوشتم که انگار از غرب خبرهای خوشی در راه است و نسیم خیس و سبزرنگی وزیدن گرفته که میخواهد قرمزها را از شرق بیرون براند.
اینک در تأیید آن پیشبینی سبز؛ نهتنها برای نخستینبار سراسر پهنهی 165 میلیون هکتاری کشور در روز چهارشنبه گذشته – 18 آذر 1388 - بیآفتاب شد، بلکه خبر میرسد که پس از 12 سال، مردمان دیار تفتیدهی خوزستان هم با برف آشتی کردند (و یا شاید برعکس!) و افزون بر آن، در ساری هم پس از 12 سال، برف باریده است و حتا دامنهی برف تا جنوب شرق کشور که در طول دو ماه اخیر خشکسالی کمسابقهای را تحمّل کرده بود، امتداد یافته و حالا با سفیدپوش شدن دامنههای ساردوئیه جیرفت، نگرانی از کمبود آب جایش را به کمبود علوفه برای عشایر گرفتار آمده در برف داده است؛عشایری که آمده بودند تا قشلاقی مطبوع را در جیرفت بگذرانند؛ اما ییلاقی بس خنک و تگری نصیبشان شد!
امید که این ریزشهای مهرآمیز و نمدار بر سر و روی این سرزمین تشنه همچنان دوام داشته باشد تا بلکه قدری از آن 15 متری را که در طول 3 دههی گذشته از سفرههای آب زیرزمینی پیشخور کردیم، دوباره به سرجایش بازگشته و جبران شود.