سه گانهی همشهری در ستایش زیباترین و بزرگترین پردیس ایران!
بیش از 20 سال از آشنایی و ورود من به باغ گیاهشناسی ملّی ایران میگذرد؛ پردیس پرشکوه و کمنظیری که 41 سال است پذیرای پژوهشگران متولّی تحقیقات در حوزهی منابع طبیعی کشور بوده و در همین ماهی که در آن به سر میبریم، باید جشن تولد ورود به چهل و دومین سال زندگیش را برپاداریم.
روزنامهی همشهری امروز را که بخوانید، با سه گزارش مستقل در بارهی این موزهی حیات طبیعی کشور یا همان قطعهای از بهشت روبرو میشوید که کاری کمسابقه است:
1- باغ ملي گياهشناسي ايران
2- باغ ملي در گذر زمان
3- قطعهاي از بهشت
یادمان باشد:
حضور چنین باغی در یکی از آلودهترین سکونتگاههای بشری، حقیقتاً نعمتی مانا و گوهری نایاب است؛ چه اگر همین 180 هکتار هم نبود، معلوم نبود که آیا آن چند نفری که هنوز در تهران این مجال را دارند تا به مرگ طبیعی بمیرند، بمیرند!
در همین باره:
- چهلمین سال تولد بزرگترین ناشر منابع طبیعی کشور مبارک
- جشن 40 سالگی مؤسسه
- شاخه کوهستانی باغ گیاهشناسی ملّی ایران
- در ستايش عامل زادآوري بلوطها در باغ گياهشناسي ملي ايران!
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.