آی آدمها! هوا در آنبالاها - در شهرکرد – بس ناجوانمردانه سرد است ...
روز گذشته، در سکونتگاهی که در بین 30 مرکز استان با عنوان بام ایران شناخته میشود؛ رخدادی تلخ روی داد که اشک بسیاری از طرفداران محیط زیست را در شهرکرد درآورد. آنها که شهرکرد را از نزدیک دیدهاند، میدانند که این شهر برخلاف آنچه انتظار میرود از سرانهی سبزینهی درخوری برخوردار نیست و برهنگی زمین در شهرکرد کمتر از کرمان به چشم نمیآید! میآید؟
با این وجود، بنابر روایت تصویری دیدهبان عزیز طبیعت چهارمحال و بختیاری – هومان خاکپور – به بهانهی دفاع از ارزشها و نشر فرهنگ! این بار این مظلومترین و مفیدترین آیههای پروردگار هستند که در دامنهی جنوبی کوه تهلیجان در صف مرگ قرار گرفته و بیش از 500 اصله از ایشان به جوخهی اعدام سپرده شدند! چرا؟!
انگار واقعاً هوا در آن بالاها در بام ایران، بس ناجوانمردانهتر از هر زمان دیگری و هر مکان دیگری سرد است! نیست؟
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.