آخرین لطیفه سال: سدها مانع تخریب محیط زیست می‌شوند!
همین الان آبی که در دست دارید، زمین نهاده و جوابیه‌ی تاریخی شركت توسعه منابع آب و نيروي ايران - وابسته به وزارت نیرو - را به روزنامه همشهری بخوانید تا بقیه‌ی روز را با خنده‌ای نمکین از این همه حماقت/نادانی/ ... سرکنید (نقطه‌چین‌ها را خود می‌توانید بسته به میل و مناعت طبع‌تان پر کنید!).
در این جوابیه می‌خوانیم که برای ساخت سد کارون 4 فقط 65 هزار درخت بلوط ناقابل را مجبور شده‌اند قطع کنند که بسیار اندک و قابل چشم‌پوشی است! به خصوص اگر بدانیم با این کار نگذاشته‌ایم 27 میلیون بشکه نفت خام بسوزد و کلی گاز گلخانه‌ای در فضا منتشر شود!
روح فضای حاکم بر این جوابیه آدم را یاد استدلال‌های شعبان بی‌مخ محورانه‌ی آشنایی می‌اندازد که می‌گویند: ما مجبوریم آدم‌هایی که خوب نیستند را حذف کنیم تا مبادا جامعه را به انحراف بکشند! و هیچ کس هم جرأت ندارد بپرسد: چرا آدم ناخوب بوجود می‌آید و چرا تلاش نمی‌کنید تا بدها را خوب کنید؟ چرا باید راحت‌ترین راه ریختن خون باشد؟
اینجا نیز می‌خوانیم که سدسازی با وارد آوردن یه کمی تخریب، باعث می‌شود تا آدم بدها بهانه به دست‌شان نیافتد تا جنگل‌ها را خیلی تخریب و آسمان را یه عالمه آلوده کنند!
مقایسه مطروحه در این پاسخ هم کاملاً طنازانه است!
درست مثل آن که بگویید: اگر قرار بود فاصله تهران تا لندن را پیاده طی می‌کردید، باید n تعداد کفش پاره کرده و فلان سال هم در راه می‌بودید و حتا ممکن بود در راه لولوخرخره‌ها شما را بخورند، ولی در عوض ما شما را با درشکه‌ی تمام اتوماتیک در کمتر از شش ماه به مقصد می‌رسانیم!
آخر برادران عزیز!
چرا ساخت سد و تولید انرژی از آن را با فعالیت به شدت مخرب و آلوده‌کننده نیروگاهی مقایسه می‌کنید؟ چرا برای ما نمی‌گویید که اگر دو هزار گیگاوات برق قرار بود از طریق پانل‌های خورشیدی و انرژی بادی تأمین شود، چقدر آلودگی به محیط تحمیل می‌کرد؟ چرا نمی‌گویید که مگر اروپایی‌های ابله مغز خر خورده‌اند که دارند 50 میلیارد یورو از پول نازنین‌شان را در صحرای آفریقا دود می‌کنند؟
چرا برای ما از اثرات غیرقابل جبران سدسازی بر اراضی پایین دست نمی‌گویید؟ چرا از خطرات تغییر سامانه‌ی آب‌شناختی حوضه‌ی آبخیر کارون نمی‌نویسید؟ چرا تنش‌های اجتماعی بالادست و پایین‌دست را در نظر نمی‌گیرید و چرا یادتان می‌رود آن همه ریالی را که خرج می‌کنید تا سدی روزمینی را در سرزمینی بنا کنید که تبخیرش زبانزد بوده و سدهای زیرزمینی‌اش بی‌استفاده مانده است؟ اصلاً چرا از عملیات شاس در سفیدرود حرف نمی‌زنید؟!
حرف‌های بیشتری هم البته می‌شود زد، منتها قرار بود فقط بخندیم، نه این که حرص بخوریم!
در همین باره و از همین نویسنده:
- حمله‌ي شديد معاون وزير جهاد كشاورزي به مافياي سدسازي در كشور!
- كداميك در اولويت است؟ سدسازي يا افزايش راندمان آبياري!
- گزارشي از برپايي نخستين همايش ضد سد در ايران!
- سدها، عامل افزايش ميزان تبخير در ايران و جهان
- سد ؛ آخرين گزينه است نه اولين!
- هشدار دكتر محمدرضا مقدم به سدسازان!
- اگر تالاب‌ها را از دست دهيم ...
- اکباتان ؛ سدی که ۵۰ میلیارد تومان اعتبار اضافی هم نتوانست از به گل نشستنش ممانعت کند!
- تقابل چرچیل و انجیل در حوزه سدسازی!
- پز روشنفکری ، سدسازی و رابطه با آمریکا!
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.