و اینک: دن کیشوت سبز!
چه پژواکی نشان خواهید داد اگر بدانید که حتا الاغها هم میتوانند به اصلاح الگوی مصرف کمک کرده و در مسیر ترویج استحصال انرژی خورشیدی مؤثر واقع شوند؟
و چگونه در آیینه میایستیم و به خود مینگریم؛ وقتی دریابیم عملکرد ما در کرهی خاک، حتا به اندازهی این الاغ اسپانیایی موسوم به «مینوتو» هم مفید نبوده و به پایداری زمین نیانجامیده است؟
بگذریم!
غرض آن که میخواستم خوانندگان عزیز مهار بیابانزایی را با ابتکار ارزشمند یک تیم سه نفره اسپانیایی، مرکب از یک عکاس به نام مارتین روانو، یک هنرمند به نام کریستین بتینی و یک الاغ سیهچرده و زیباروی به نام مینوتو آشنا کنم که تصمیم گرفتهاند در قالب یک طرح محیط زیستی به نام «پروژه بینالمللی نقشه سبز»، آن بخش از مناطق اسپانیا را که هماکنون کاربست انرژیهای سبز در آنها متداول است، مشخص کنند. آنها نام این حرکت خود را به احترام دنکیشوت، دان کی خوت (donkijote) نهادهاند و همزمان بر روی تارنمایی به همین نام، مسیرهای تردد خود را و حوادث رخ داده برایشان را منتشر میسازند.
گفتنی آن که در این پروژه پیشبینی شده که در نهایت، نقشهای از تمامی مناطق جهان که انرژی سبز را مورد استفاده قرار میدهند، بدست آید.
حالا فکر میکنید چه سهمی از این نقشه سبز در ایران ما میافتد؟ در کشوری که بیشترین بهرهمندی را از تابش خورشید و وزش باد دارد!
برایتان میگویم: تقریباً هیچ!
باز هم تکرار میکنم: اگر تا دو سال پیش فقط میتوانستیم از هر 5 هکتار بیابان ایران، یک مگاوات برق در ساعت تولید کنیم، حالا میشود از هر هکتار بیابان، تا 2 مگاوات برق بدست آورد. قدر این مزیت را بدانیم و دنکیشوتهای خود را زین کنیم!