چگونه باید با این طاعون یک میلیون نفری مقابله کرد؟

      آن 12 هزار شتری که در قرن 19 میلادی توسط کاشفان انگلیسی و با سلام و صلوات از عربستان وارد قاره‌ی جدا افتاده از جهان شد تا به مدد آنها انقلابی در رتق و فتق امور مستعمره پهناور بریتانیای کبیر صورت بگیرد؛ حالا به بزرگترین دشمن این کشور بدل شده است!
    آن فرشتگان خستگی‌ناپذیر و پری‌پیکر، حالا به دیوسیرتانی پریدار بدل گشته‌اند! می‌دانید چرا؟!
    بر بنیاد گزارشی که نشنال جیوگرافیک در 26 اکتبر 2009 منتشر ساخته است؛ شترهای عرب‌تبار، بعد از اختراع اتومبیل، از کارایی افتادند و به صورت وحشی در بزرگترین جزیره کره زمین رها شدند؛ غافل از این که هر سرزمینی و با هر وسعت و ظرفیتی، سرانجام یک روز کفگیرش به ته دیگ اصابت خواهد کرد (فیلم کوتاه موجود در این گزارش را حتماً ببینید)!

Jan Ferguson, Desert Knowledge Research Centre

      حالا همه در استرالیا از متخصصین تا وزیر محیط زیست می‌کوشند تا به نحوی بتواند روند شتابناک افزایش شمار شتران عرب‌تبار استرالیایی را مهار کنند؛ به نحوی که اقدام به قتل آنها در تعداد 25 هزار نفر در سال و با کمک هلیکوپتر کرده‌اند. اما همچنان برآوردها حکایت از آن دارد که لشکر یک میلیون‌نفری شترها سالی 14 میلیون دلار استرالیا به زیرساخت‌های این کشور خسارت زده و با نابودی پوشش گیاهی و افزایش برهنگی سرزمین، سبب‌ساز افزایش فرسایش خاک و ناپایداری بیشتر قاره را فراهم ساخته است.

Jay Weatherill: وزیر محیط زیستی که در برابر لشکر شترهای عربی کم آورده است!

     درسی که شترها به انگلیسی‌تبارهای استرالیایی و مغرور دادند، بار دیگر زنهارمان می‌دهد که باید بر توان بوم‌شناختی سرزمین به عنوان یک اصل خدشه‌ناپذیر تأکید کرده و چیدمان توسعه و نرخ زاد و ولد خود را مبتنی بر این محدودیت طبیعی، از نو تعریف کنیم.
    تصورش را بکنید: وقتی مفیدترین جاندار صحرا می‌تواند اینگونه اهریمن شود؛ انسان و متعلقات وی تا چه اندازه می‌توانند هولناک باشند!

     در همین باره: 

     - پایه گذاران حمل و نقل در استرالیا، افغانی بودند: دکتر محمود دهقانی

arabian-camel: چه کسی فکر می کرد روزی این سلطان کم ادعای بیابان، بشود بلای جان؟!

درج نظر