اینجا مازوان بند از بخش آرمرده بانه است! آیا کسی صدای مرا می‌شنود؟
اینجا کردستان است؛ نگین سبز ایران. اینجا یکی از زیباترین مناطق شناخته شده در جهان است. این را نه فقط من، که بسیاری از هنرمندان و عکاسان و گردشگرانی که گذرشان به این دیار افتاده است، بر زبان آورده‌اند.
ما با این سرمایه‌ها چه می‌کنیم؟
چرا باید مردم شریف و مظلوم مازوان‌بند بخش آرمرده اینگونه به جان رویشگاه‌های بی‌نظیر زاگرس بیافتند و دیگر حتا برگی برای فتوسنتز بر روی بلوط‌ستان باقی نگذارند؟ آیا این است هرس سرشاخه‌ها؟
همکار عزیزم – علی کریمی – هفته‌ی گذشته در منطقه بود؛ از او پرسیدم چرا اینگونه تمامیت‌خواهانه مردم درختان را لخت می‌کنند؟ پاسخم داد: برای رفع نیازهای سوخت و گرمایشی‌شان.
در اینترنت جستجو کردم، دیدم در 22 شهریور امسال پروژه گاز‌رساني آرمرده و دهستان شوي بانه به بهره‌برداري رسيده است. یعنی با بهره برداري از اين پروژه 735 خانوار شهري و روستايي شهرستان مرزي بانه از نعمت گاز طبيعي برخوردار شدند. بنابراین، آیا می‌توان امیدوار بود که جنگلهای بانه و مازون بند مجالی برای نفس کشیدن دوباره بیابند؟
ارتفاع مازوان بند از سطح دریا 1680 متر است.
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.