روزگار وارونه ي وارونه در آسمان ايران!
نخستين ماه از سال آبي 89-1388 هم به پايان رسيد و البته نتايج حاصل از آن بسيار نگرانكننده است. تقريباً كمتر ميشود سالي را به ياد آورد كه در آن سرزمين وطن اين گونه سرخپوش شده و سبزينگي رنگ باخته باشد. اوضاع به نحوي است كه ميتوان دقيقاً – به ويژه در اصفهان – وضعيت را وارونهي سال پيش دانست. يعني آنجاهايي كه سال گذشته وضعيت خيلي بدي داشتند، مثل ارتفاعات گلپايگان و خوانسار و اليگودرز و يا دهلران و چند نقطهي محدود ديگر در شرق گلستان، شمال اردبيل و مركز كرمان؛ اينك روزگاري سبز را تجربه كرده و ميزان ريزشهاي آسمانيشان نسبت به ميانگين درازمدت بسيار بيشتر است. اما در عوض حدود 85 درصد خاك وطن و 90 درصد مساحت استان اصفهان غرق در خشكسالي شديد و خيلي شديد است.
تنها ميتوان اميدوار بود كه آن ضربالمثل شيرين فارسي كه ميگويد: «سالي
كه نكوست از بهارش پيداست» در مورد وضعيت خشكسالي امسال مصداق نداشته باشد
و در عوض، جوجه را آخر پاييز همه با هم بشماريم!
از دكتر مرتضي خداقلي و همكاران عزيز اصفهانيام همچنان ممنونم كه به موقع
نقشهها و آمارهاي مرتبط را در اختيارم قرار ميدهند.
در همين باره:
- روزگار سبز بیرجند در برابر سال قرمز بوشهر به سر رسید!




به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.