در ستایش مریم دانش
مریم دانش، دانشآموز سال اوّل مدرسه راهنمایی عصمت (منطقه 6 آموزش و پرورش) است که امسال برای دوّمین سال پیاپی توانسته است در مسابقهای جهانی شرکت کرده و از بین دو میلیون و چهارصدهزار شرکت کننده متعلق به بیش از یکصد کشور جهان، حایز رتبهی سوّم شود.
این مسابقه که به همت برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) در شاخهی نقاشی کودکان - International Children's Painting Competition on the Environment برگزار میشود، از اعتباری گسترده برخوردار بوده و توانسته در بین صدها هزار کودک از سراسر جهان انگیزه ایجاد کند. موضوع این مسابقه: « گرم شدن زمین و راه های پیشگیری از آن» است و تاکنون فقط یک اسم آشنا توانسته نام بلند وطن را در بین بیش از 2.4 میلیون شرکتکننده طنینانداز کند.
برای مریم دانش عزیز بهترینها را آرزو دارم و امیدوارم که مانند او در ایران عزیز بیشتر امکان ظهور یابند؛ فرزندان پاکنهادی که بیشتر از نسل امروز و دیروز به حفظ محیط زیست و حرمتش اعتقاد و باور و آگاهی دارند.
مؤخره:
شنبهی گذشته بعد از پایان برنامه تلویزیونیام در صبح و آموزش، خانمی به شبکه آموزش سیما زنگ زد و ماجرای افتخارآفرینی دخترش – مریم دانش – را برایم نقل کرد. این مادر عزیز که خود در زمینهی نقاشی تبحر دارد، تلاش فراوانی برای معرفی دو نقاشی ارزشمند دخترش انجام داده است؛ امّا متأسفانه آن گونه که شایسته و سزاوار بوده – این حرکت زیبای فرهنگی - مورد توجه سازمانهای مرتبط و رسانههای گروهی کشور قرار نگرفته است. او حق دارد که گلهمند باشد؛ چرا که به باور من حرکتهایی اینچنین را باید بیش از پیش معرفی و تبلیغ کرد.
یادمان باشد: آن سرزمینی میتواند به آیندهی سبز خود امیدوار باشد که فرزندانی سبزاندیش را پرورش دهد. بنابراین آیا سزاوار است که سهم سرانه آموزش محیط زیست در کشور فقط 30 ریال باشد؟!
روز شنبه در برنامهی خود به معرفی این خانوادهی طبیعتدوست و هنرپرور خواهم پرداخت و از دوستان عزیزم در رسانههای سبز کشور هم میخواهم تا به معرفی کار ارزشمند مریم دانش بیش از پیش همت گمارند. همچنین از مسیح دانش – پدر مریم – که اطلاعات مورد نیاز را برایم ارسال کرد، سپاسگزارم و برای پرورش چنین دختری به او و همسر گرامیاش تبریک میگویم.




به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.