درخت بنه اي كه قدرش را مي دانند!
اگر روزي روزگاري گذرتان به جاده‌ي قديم و خاكي كازرون - شيراز افتاد، حتماً سري هم به روستاي متروكه‌ي پير بنكي در جوار كتل دختر (20 كيلومتري خاور كازرون) بزنيد و در آنجا با چشمان خود ببينيد كه يك درخت بنه – Pistacia – چگونه ايستادن و ماندن در اوج را به بينندگانش آموزش مي‌دهد!
شايد اگر اين درخت هم در جايي مثل ديگر هم جنسانش مستقر شده بود، به همان بلايي دچار مي‌شد كه ديگران؛ يعني يا فراموش مي‌شد و يا درو!
امّا حالا نه تنها مردم محلي او را عزيز مي‌دارند و كرامت مي‌بخشند؛ بلكه شايد به دليل همين جانمايي استثنايي‌اش، روزگاري به مشهورترين و پربازديدترين درخت بنه‌ي ايران تبديل شده و بسياري در كنارش عكسي به يادگار بگيرند.
از فرهاد فخري عزيز – معاون برنامه ریزی مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان بوشهر - كه اين تصاوير را دراختيارم قرار داد تا در لذت ديداري‌اش با خوانندگان گرامي «مهار بيابان‌زايي» سهيم شوم؛ قدرداني مي‌كنم و البته مژده مي‌دهم كه فرهاد تصاوير ديگري هم از طبيعت ناب خطه‌ي عزيز رييس علي دلواري دراختيارم قرار داده كه به تدريج منتشر خواهم كرد. به خصوص وقتي كه احساس كنم هواي اينجا بيش از حد سنگين شده و ديگر نمي‌شود در آن شناور شد ...
به قول اوشو:
كمي سبك‌سري لازم است تا از زندگي لذت ببري و كمي شعور، تا مشكلي برايت پيش نيايد.
مؤخره 1:
نخست آن كه مردم محلي در ديار كازرون به بنه (پسته وحشي) بنك مي‌گويند. دوّم آن كه كتل دختر قبلاً نامش «كتل دو خطر»(kotal-e do khatar) بوده است كه به مرور، دو خطر تبديل شده به دختر! كه البته همچين بي مسمّا هم نيست! هست؟
يك پيام زيرسطحي – و البته انحرافي - هم اين درخت بنه دارد؛ اين كه آدم فقط بايد شانس بياورد و جاي خوبي متولد شود يا به كار گرفته شود؛ بقيه‌اش خودش درست مي‌شود!
مؤخره 3:
واضح است كه مؤخره 2 نظر شخصي نگارنده بوده كه البته مسئوليتش را هم برعهده نمي‌گيرد!
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.