کاش دولتسالاران در مورد طبیعت هم مثل شهرآورد استقلال و پرسپولیس نگران میشدند!
روزنامه همشهری امروز را اگر بخوانید با این تیتر زنهاردهنده مواجه میشوید: «تخريب ارسباران و مسئولاني كه دير نگران ميشوند!»
در ادامه این مطلب نویسنده با ناباوری میپرسد چرا پس از گذشت چند سال از هشدارهای بیشمار کارشناسان و دلسوزان محیطزیست در مورد عواقب جبرانناپذیر فعالیت مجتمع فرآوري مس از معدن سونگون، سرانجام باید امروز قائممقام سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور – دکتر شمسالله شریعتنژاد - از ادامه فعالیت این مجتمع صنعتی در جوار جنگلهای یگانهی ارسباران ابراز نگرانی کند؟!
خواستم بگویم:
با اسدالله افلاکی همراه هستم و به باور من هم مسئولان کشوری و لشکری ایران در حوزهی محیط زیست و عواقب نامیمون فشارهای انسانی وارد بر آن یا اصلاً نگران نمیشوند و یا خیلی دیر نگران میشوند! درست بر خلاف عواقب فشارهای انسانی که ممکن است در یک شهرآورد قرمز و آبی محتمل باشد! میگویید نه؟ لطفاً به حجم و غلظت خبرهای مرتبط با برگزاری این بازی فوتبال در ورزشگاه آزادی تهران توجه کنید که چه تمهیدات بیسابقهای را برایش در نظر گرفتهاند تا مبادا از تلفیق رنگ قرمز و آبی، ناگهان رنگ سبز بوجود نیاید!
خواستم بگویم:
کاش یه خورده از این کهیرزدن مسئولین نسبت به گسترش رنگ سبز در معابر عمومی را، نسبت به عقبنشینی این رنگ از طبیعت مقدس وطن هم داشتند ...
خواستم بگویم:
عقبنشینی رنگ سبز از طبیعت وطن به مفهوم ناپایداری سرزمین و فرورفتن در چاهی ژرف و تیره است که هم خاک را به نابودی میکشاند و هم خاکنشان را ...
خواستم بگویم:
نگرانی از عدم توانایی در مهار آتش در تالاب گندمان پس از 10 روز، باید به مراتب بیشتر از نگرانی از اجتماع سرخآبیهای پایتخت باشد.
و سرانجام خواستم بگویم:
عواقب ناپایداری بومشناختی (اکولوژیک) برای یک ملک و ملت بزرگ و تاریخساز، به مراتب جبرانناپذیرتر از عواقب سبزنمایی احتمالی تماشاگران در یک مسابقهی فوتبال است.
همین!
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.