به رغم تکذیب مقامات محلی، سرانجام لاکپشتهای سوخته در گندمان هم کشف شد!

تکرار فاجعهی پریشان در گندمان! لاکپشتهای سوخته در آتش نابخردی ما
همان گونه که در یادداشت پیشین هم با نگرانی هشدار داده بودم؛ سرانجام نخستین لاشههای سوختهی زیستمندان بیگناه ساکن در تالاب گندمان هم کشف شد و خاطرهی تلخ لاکهای سوختهی پریشان، این بار در گندمان تکرار شد تا پریشانحالی طرفداران محیط زیست کامل شود.
تصاویری که هومان خاکپور عزیز در آخرین یادداشتش منتشر کرده، گواه آن است که نهتنها لاکپشتها، بلکه پرندگان و مارها هم از زبانههای فروزان آتش درامان نمانده و سوختهاند. این در حالی است که مدیرکل محيط زيست چهارمحال و بختياري در گفتگو با سبزپرس «با تكذيب سوختن گونههای جانوری مانند لاك پشتها، گفت: محل حريق در بخش كناره بوده و اصلاً در منطقهی آبي نبوده و هيچ خسارتي به منطقه وارد نشده است!»
گفتنی آن که همکار عزیزم، مصطفی خوشنویس به نکتهی جالب دیگری در گندمان اشاره کرد؛ این که در برخی از مناطق این تالاب نیمرخهایی به ضخامت بیش از 12 متر از تورب (زغال سنگ نارس) برداشت و اندازهگیری شده است (هرچه از حواشی غار بزرگ و بسیار زیبای اشکفت زلیخا به سمت مرکز تالاب حرکت کنیم بر ضخامت تورب ها افزوده می شود). واقعیتی که نشان میدهد، اراضی تالاب تا چه اندازه در برابر آتش سوزی حساس و شکننده هستند و بیم آن میرود که هر لحظه سطوحی از اراضی سوخته شده فروریزد و خسارات جانی و مالی بیشتری به بار آورد. دقیقاً به همین دلیل، این احتمال بعید نیست که تعداد تلفات جانوران بسیار بیشتر از ارقام کشف شده باشد.
امید که رخداد تلخ تالاب گندمان، همهی ما را بیدار کند که تا چه اندازه وظیفه و رسالتی دشوار برای پاسداری از مواهب ناب اما شکنندهی سرزمین مادری برعهده داریم.



به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.