مهار بيابان‌زايي

Hi
Mr. Darvish

Congratulation to you because of a very nice weblog that you published. I did realy enjoyed. I would like also to ask you, please, please, and PLEASE, give the right and compilite refrences. I want to have acsses and find them. Please send to me the actual or correct them in your weblog
I did also belive the reason for increasing the rate of BIYABAN IS JUST ZAFE E MODIRIATE,,,,,,this is the main reason in our countray
I would like aslo to know why you said say,, Mum of land and not the Dad of land????
this is so important....by the way..
Good luck and see you soon

Alireza Ghaffari
Ph.D student
School of Geography,
The University of Nottingham,
NG7 2RD
Nottingham,
UK

ضمن تشکر از علیرضای عزیز

از آنجا که ممکن است برای دیگر خوانندگان گرامی این وبلاگ هم چنین پرسش هایی پیش آمده یا بیاید به توضیحی مختصر می پردازم:

۱- مراجع مورد استفاده در انتهای آخرین بخش هر مقاله خواهد آمد.

۲- به نظر می رسد تاکنون اغلب خوانندگان وبلاگ با نظر تو در مورد دلیل اصلی شتاب بیابان زایی در کشور موافق باشند.

۳- در مورد استفاده از اصطلاح "سرزمین مادری" و نه "سرزمین پدری"! باید بگویم: 

افتخارات ما نوعا به پدران و اجداد ما بر می گردد.  مذهب، نمادها و آیین­های مذهبی ما معمولا خصوصیت پدرسالارانه دارد. تاریخ ما عمدتا تاریخ حماسه­ها و رشادت­های سرداران ما است.  یعنی که عناصر فرهنگی ما معمولا به خط مردانه و ذکور تاریخ ما ارتباط پیدا می­کند.  ولی وقتی از سرزمین و زبان سخن می­گوییم، آن را سرزمين و زبان مادری می­نامیم!  واقعيتی که ظاهرا در همه جوامع شیوع دارد و در بین عناصر فرهنگی یگانه است. این امر البته دلایل عینی دارد.  مادر به عنوان نخستين سرزمين مادی قابل لمس برای کودک نه فقط کسی است که برای اولين بار با طفل سخن می­گوید و بلکه کودک اولین کلمات خود را نیز از مادر یاد می­گیرد.  این مادر است که حتی گاه پیش از تولد با کودک خود سر سخن را باز می کند و این مادر است که کودک را با نوازش کلمات خود بیدار می کند و با لالایی می خواباند.  ما اگر آداب و رسوم و مذهب و تاریخ خود را از پدرانمان می­گیریم، ولی زبان را از مادرانمان می­آموزیم.  هر کدام از ما احتمالا می­توانیم عبارات و اصطلاحاتی را به یاد آوریم که از مادرمان و فقط از مادرمان آموخته ایم.  زبان ما، بر خلاف سایر عناصر فرهنگی، یک میراث پدری نیست - میراث مادری است.

(راستی سری به سرزمین مادری بزن!)