وقتي كه وحيد وارد ميشود!
بروبچههاي محيط زيستي اغلب وحيد نوروزي را ميشناسند و ميدانند كه جنس او با جنس مديريت رايج در اين سالها تفاوت دارد.
درويش به شخصه همواره برايش دعا كرده است تا به عنوان مديري كه درد محيط زيست را ميشناسد و به آن باورد دارد، در كارش موفق باشد و سرآمد بماند. عقيده دارم دوستان سبزانديشي كه مسئوليت ميگيرند، وقتي خداي ناكرده كارنامهي ناموفقي از خود نشان دهند، فقط به شخصيت كارشان لطمه نزدهاند، بلكه گرايههاي محيط زيستي را نيز با تنش و تحقير مواجه كردهاند.
از همين رو، همواره برنامهها و اقدامهاي اين مدير جوان، اما متخصص و دردآشناي محيط زيست را پيگيري كرده و با ديدن اندك لغزشهايش، لرزيدهام و از شنيدن موفقيتهايش شاد شدهام.
به هرحال خوشبختانه و درمجموع عملكرد وحيد نوروزي در محل جديد مأموريتش – مدیرعامل ستاد مرکزی معاینه فنی خودروی تهران - موفقيتآميز و هنجارشكنانه بوده و شايسته تقدير است. به عنوان نمونه ميتوان به واپسين ابتكارش اشاره كرد. اين كه كانديداهاي رياست جمهوري خودروهاي شخصي خود و خانوادهشان را براي معاينه فني به نزد مؤسسه متبوع وي برده و در آنجا حتا بتوانند به تشريح برنامههاي محيط زيستي خود براي علاقهمندان به اين حوزه بپردازند.
اميدوارم كه چنين حركتهايي – هر چند كوچك – تداوم داشته باشد. چرا كه ايمان دارم و داريم كه براي سپري كردن طولانيترين مسيرها هم بايد نخستين گام را برداشت و تداوم بخشيد.
به اميد افزايش آن گروه از مديراني كه به محيط زيست اهميتي درخور ميدهند.
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.