برای ناصر کرمی: تصویری که در ایران دیده نشد! شد؟
امروز در یکی از صفحات داخلی تارنمای روزنامه لس آنجلس تایمز چشمم به این عکس افتاد که نشان از همراهی خانواده‌ای از اهالی زمین با فراخوان روز ساعت زمین داشت ... عکس را که دیدم یاد ناصر کرمی عزیز افتادم که چشمش به پنجره‌های ساختمان بلندمرتبه و گران‌قیمت اسکان در میرداماد تهران خشک شده بود، اما نتوانسته بود حتا یک چراغ خاموش در ساعت 20:30 روز 8 فروردین 1388 پیدا کند؛ آن هم در بین آن بخش از ایرانیانی که – علی‌القاعده - دغدغه‌ی فقر ندارند و در دهک نخست قرار گرفته‌اند!
چه می‌شود کرد؟ فقط می‌توان این امید را برای خود محفوظ داشت که همراهی ایرانیان با گرایه‌هایی که به پایداری زمین کمک می‌کند، هر روز با شتابی معنادار افزایش یابد.
در همین باره:
- ساعت زمين ؛ فرصتي براي يگانگي ساكنان زمين - فارغ از مرزهاي سياسي و مذهبي و نژادي
+ نوشته شده در جمعه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۸ ساعت 13:11 توسط محمد درویش
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.