در ستايش مصطفي خوشنويس و فراخوان سبزش
مصطفي خوشنويس را بي‌شك همه‌ي آنهايي كه با دانش جنگل و به ويژه درختان كهنسال، آشنايي دارند، مي‌شناسند. او دوست و همكار عزيز و سخت‌كوش من در مؤسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع است. مردي كه به رغم تجربه كردن 55 بهار از زندگي پرفراز و نشيبش، همچنان دلي جوان و قلبي كودكانه داشته و به ندرت مي‌توان انساني را يافت كه به اندازه‌ي او عاشق طبيعت باشد.
مصطفي چند سالي است كه به بهانه‌ي كاشت نهال اُرس، اين ديرينه‌ترين و ارزشمندترين درخت كوهستاني ايران، جماعتي از علاقه‌مندان سبزينه را جمع كرده و روزي را در دامن طبيعت با كاشت درخت مي‌گذرانند.
اما نكته‌ي شگفت‌انگيز در باره مصطفي خوشنويس اين است كه او در اغلب روزهاي تعطيل هم در كار تيمار و پژوهش از همين نهال‌هاي ارزشمند است و اُرس‌ها را مانند عزيزترين كسان خود دوست مي‌دارد.
افزون بر آن، خوشنويس آماده است تا با گشاده‌رويي هر دعوتي از وي را براي انتقال دانش و تجربياتش بپذيرد و از همين رو، انساني متخصص و استثنايي و مانند مادر طبيعت گشاده رو، مهربان و صبور است.
خوشنويس مرا ياد آن «تك چترهايي» مي‌اندازد كه فقط برخي از مردم با خود مي‌برند و دعاي باران در كوهستان مي‌خوانند …
اميد كه مانند او در زيست محيط وطن بيشتر و بيشتر شود …
پس اين بار هم دعوتش را لبيك گفته و در چهارمين روز از ارديبهشت 88، در ضيافت كاشت 500 نهال اُرس که از درخت کهنسال کرچان بدست آمده و 300 اصله نهال تولید شده از درختان اُرس سیراچال شركت كرده و روزي بيادماندني را در جفت 5 زندگي مصطفي در دامنه‌هاي جنوبي البرز، براي او و خودمان مي‌آفرينيم.
براي كسب اطلاعات بيشتر به تارنماي انجمن اعضاي هيأت علمي مؤسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع مراجعه فرماييد و يا مستقيماً با وي – 09123607256- تماس بگيريد.
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم. 