مرگ اسرارآمیز 2 هزار زاغی در شهر آشخانه!

صبح امروز پیامی نگرانکننده از هموطنی عزیز به نام آقای حسین حقشناس دریافت کردم که چنین نوشته بود: «حدود یک ماه پیش در استان خراسان شمالی در شهر آشخانه بیش از دوهزار زاغ از بین رفت و مسئولین علت آن را سمپاشی مزارع اعلام کردند. خواستم بپرسم چرا سالها این زاغها در منطقه بودند و سموم بر آنها اثر نکرد، اما به یکباره همهی این زاغها از بین رفتند و با ماشین شهرداری حمل شدند و مخفیانه دفن گردیدند. ولی متأسفانه کسی این فاجعه زیست محیطی را پیگیری نکرد؟!
آیا این فاجعه زیست محیطی نیست؟!»
اگر این خبر درست باشد، بیشک یک فاجعهی زیستمحیطی است و نباید در آن شک کرد. از همین رو، بلافاصله منابع علمی دردسترس خود را مرور کرده و با استاد عزیزم، دکتر اسماعیل کهرم نیز تلفنی گفتگو کردم. ایشان نیز به شدت از این ماجرا شوکه شده و ابراز نگرانی کردند. کهرم گفت که نام علمی این پرندهی بسیار باهوش، Pica Pica بوده که به فارسی به آن «زاغی» گویند و همه چیزخوار است. ایشان قول دادند که در صورت کسب اطلاعات دقیقتر، نگارنده را در جریان ابعاد این فاجعه قرار دهند.
نکتهی تأملبرانگیز این ماجرا آن است که اصولاً در زمانی که آقای حقشناس اشاره کردهاند (یعنی اواخر اسفند) معمولاً سمپاشی گستردهای هنوز در مزارع کشاورزی رخ نداده است.
به هر حال، از خوانندگان عزیز این تارنما خواهش میکنم، چنانچه اطلاعات بیشتری در این باره دارند، دریغ نفرموده و به آگاهی مخاطبین این تارنما برسانند.
گفتنی آن که آشخانه در ۴۵ كيلومتری غرب بجنورد قرار گرفته و از منابع آب خوبی برخوردار است که از کوههای آلاداغ سرچشمه میگیرد. از همین رو، یکی از قطبهای کشاورزی و دامپروری منطقه به شمار میرود. وجه تسمیه این شهر نیز از همین ویژگی نشأت گرفته است، زیرا در گذشته از مراز عمده تولید پوست و پشم بوده است.
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.