مهار بيابان‌زايي

    هر گاه که در می‌یابم یکی از متخصصان حوزه‌ی محیط زیست در گرایش‌های گوناگون آن، به خود این زحمت را داده و به رغم گرفتاری‌های فراوان کاری و پژوهشی، می‌کوشد تا دیدگاه‌های خود را با مخاطبان مجازی وبلاگستان فارسی به اشتراک نهد؛ برقی از امید و شوری عجیب در دل و جانم برانگیخته شده و به پایداری زیست‌محیطی این کهن و بوم و بر مقدس بیشتر امیدوار می‌شوم. از همین روست که وقتی متوجه شدم متخصصانی چون دکتر علیرضا برهانی داریان و یا دکتر کتایون ربیعی (که در یادداشتی جداگانه نیز به ایشان خواهم پرداخت) مدتی است خانه‌ای شش دانگ را در سرزمین پویای وبلاگستان به نام خود به ثبت رسانده‌اند، هم بسیار خوشحال می‌شوم و هم شرمنده که چرا زودتر ادای دین نکردم؟!
در هر حال، ضمن سپاس از علیرضا برهانی عزیز، استادیار گروه مدیریت منابع آب دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی  که از دی ماه سال 1386 به جمع وبلاگنویسان پیوسته‌اند؛ از عموم خوانندگان عزیز مهار بیابان‌زایی می‌خواهم تا به دیدن خانه‌ی مجازی این دانشمند آب‌شناس کشور رفته و از دیدگاه‌های ارزنده وی بهره برند.

    علیرضا برهانی در نخستین یادداشت تارنمایش می‌نویسد: « ديدگاه درستي حتا در وزارتخانه متولي آب كشور يعني وزارت نيرو در خصوص آب وجود ندارد. در ايران هنوز مطالعات پايه هيدرولوژي (آبشناسي) وجود ندارد، هنوز مهندسين مشاور ما از نتايج كشورهايي همچون ايالات متحده امريكا در طراحي‌هاي خود استفاده مي‌كنند و از اين طريق خسارات جبران ناپذيري بر اقتصاد، محيط زيست، و آينده كشور وارد مي‌سازند. متاسفانه در دانشگاه‌ها نيز وضع رشته‌هاي منابع آب و مرتبط با آن بهتر از اين نيست. وضعيت نامناسب بازار كار براي دانشجويان فارغ التحصيل به طوركلي، و براي چنين رشته‌اي به طور خاص، انگيزه لازم و زمينه مناسب براي ورود استعدادهاي درخشان را از بين برده است. عدم همكاري صنعت با دانشگاه از معضلات ديگر در اين زمينه است. سوء مديريت‌ها و سپردن امور اين تخصص به افراد نا آشنا با منابع آب و عدم ارزيابي از عملكردها و هزينه ميلياردي از خزانه كشور براي يك سري تابلو و ميز و عنوان همچون ساير بخش‌ها در اينجا نيز شديدتر ديده مي شود. مشكلاتي از اين قسم فراوان است كه در اينجا قصد باز كردن بحث و تحليل آنها را نداريم.»

     و البته محمّد درویش امیدوار است که اتفاقاً دکتر علیرضا برهانی عزیز روزی به تحلیل و موشکافی دقیق و صریح در همین موارد اخیر که ذکر کرده نیز بپردازد؛ چالش‌های فرساینده‌ای که بی‌مهابای فرداها، استعداد و اندوخته‌های ارزشمند انسانی و طبیعی ایران عزیز را به یغما برده و می‌برند.

    امید که حضور فرزانگانی چون علیرضا برهانی و کتایون ربیعی بتواند دیگر نخبگان کشور را نیز تشویق به خرید خانه در سرزمین پویای وبلاگستان فارسی کند. از جمله بسیار امیدوارم که دکتر کمال‌الدین ناصری عزیز و دکتر محمّد متینی‌زاده دوست‌داشتنی که می‌دانم قلمی پرتوان و ذهنی هنجارشکن دارند نیز عاقبت روزی طلسم را شکسته و به مخاطبان خویش افتخار درک اندیشه‌های ناب‌شان را بدهند.

درج نظر