نظریه‌ای که می‌تواند نگرش‌ها را متحول کند!
امروز هم یکی از خوانندگان عزیز مهار بیابان‌زایی به نام علی، نگارنده را از انتشار مقاله‌ای به قلم میشل ریلی در دیسکاوری آگاه کرد با عنوان: "Dust Bowl Had Human Fingerprint"
مقاله‌ای که همین امروز (23 مارس 2009) منتشر شده است و در بخشی از آن با اشاره به پندارینه‌ی جالب یکی از پژوهشگران دانشگاه مریلند آمریکا به نام Ning Zeng، تأکید شده که «این امکان وجود دارد که چگونگی انتشار و فرآیند شکل‌گیری توفان‌های شن در منطقه ساحل (صحرای آفریقا) بتواند بر میزان نوسانات بارندگی منطقه‌ای تا 50 درصد اثرگذار باشد.»
شاید یکی از مفاهیم ساده این دریافت آن باشد که در مقیاسی فرامنطقه‌ای قانونی وجود دارد که به مدد آن، مادر زمین می‌تواند خود میزان میانگین ریزش‌های آسمانی را مدیریت کرده و به تعادل برساند و یکی از ابزارهای این تعادل، همانا توفان‌های شن و ماسه است!
یادمان باشد که قطعی‌ترین اصل در محیط زیست تا امروز فقط یک اصل بوده است:
اصل عدم قطعیت!
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.