محيط زيست ايران در دهه‌اي كه گذشت ؛ يك گام به پيش يا دو گام به عقب؟!
در ششمين روز از هفته منابع طبيعي و به دعوت انجمن علمي گروه مديريت، برنامه‌ريزي و آموزش دانشكده محيط زيست دانشگاه تهران، رأس ساعت 10 صبح فردا – 20 اسفندماه 1387 - در تالار اجتماعات دانشكده محيط زيست به ايراد سخنراني خواهم پرداخت. موضوع اين سخنراني: «بررسي وضعيت محيط زيست ايران در دهه‌ي گذشته» است.
اين كه آيا روند پايداري در محيط زيست ايران از شيبي كاهنده پيروي مي‌كند يا افزاينده؟ اين كه سهم دولت و نهادهاي مردم‌نهاد در بروز وضعيت كنوني محيط زيست چيست؟ اين كه تنگناهاي مديريتي، فرهنگي، اقليمي و اقتصادي چه سهمي از فشار بر محيط زيست امروز ايران را برعهده دارند؟ اين كه دورنماي محيط زيست ايران را چگونه بايد ديد و يا چگونه مي‌توان ديد و يا چگونه مي‌شد ديد؟! و اين كه ...
دريافت‌هاي مورد اشاره در شمار مهم‌ترين جستارهايي است كه در نشست فردا و به كمك دانشجويان و ديگر مخاطبان فرزانه‌ي خويش، خواهيم كوشيد تا به تحليل و مداقه در آن بپردازيم.
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.