ميانگين تابش خورشيد بر خاك ايران چقدر است؟
به دنبال مجموعه يادداشت‌ها و گزارش‌هايي كه در باره‌ي اهميت تغيير رويكرد ايران به سوي استحصال كارمايه‌هاي نو (به ويژه انرژي خورشيدي و بادي) در اين تارنما انتشار دادم، هموطن عزيزي به نام امين، ضمن مكاتبه با نگارنده، پيگيري‌هاي دقيق‌تري را در اين خصوص به انجام رساندند كه حاصل آن دو نقشه‌ي زير است كه به وضوح و به صورتي كمي و دقيق، استعداد ايران در برخورداري از مواهب انرژي خورشيدي مشخص شده است.
گفتني آن كه بر اساس اين يافته‌ها آشكار شده است كه هر متر مربع از خاك ايران به طور متوسط ميتواند تا 2 هزار كيلو وات در ساعت انرژي خورشيدي دريافت كند كه رقمي كم نظير در جهان است. به ويژه اگر بدانيم، اين مقدار بيش از 2 برابر ميانگين رقمي است كه هر متر مربع كشور آلمان دريافت مي‌كند؛ با اين وجود، آلمان‌ها 25 برابر ايران در استحصال انرژي‌هاي نو موفق‌تر عمل كرده‌اند!
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.