چرا هنوز ميتوان مصاديقي از حيوانآزاري را در ايران ديد؟!
و نخواهيم پلنگ از در خلقت برود بيرون
و بدانيم اگر كرم نبود، لطمه ميخورد به قانون درخت ...

بيگمان، يكي از شناسههاي توسعهي انساني، ارزشي است كه انسانها، نه فقط براي انسانها كه براي همهي زيستمندان طبيعت، از گياهان گرفته تا جانوران قايل هستند. حيات، به مفهوم دقيق كلمه، تنها هنگامي پايدار، باكيفيت و پرنشاط خواهد بود و خواهد ماند كه بتوانيم در كنار خويش از موهبت حضور گياهان و حيوانات نيز بهرهمند باشيم. جهان بدون سبزينه و بدون پرنده و كرم و سگ و گربه و يوز و گراز و اسب و قورباغه و ... چيزي نيست جز همان جهنمي كه خداوند وعدهي آن را به بدخواهان و ستمپيشگان داده است.
به باور نگارنده، براي مهار پديدهي شرمآور حيوانآزاري بايد كاري بنيادي را آغاز كرد و از كودكستان و دبستان آغاز نمود.
اگر بتوان فرزنداني را تربيت كرد كه دلشان براي يك پرنده، يك درخت، يك سگ، يك گربه، يك سمور آبي و ... بسوزد و هيچگاه به خود اجازه ندهند كه براي تفريح و سرگرمي به آزار اين آيههاي بيگناه و مفيد خلقت بپردازند، آنگاه ميتوان اميدوار بود كه آيندهي اين بوم و بر مقدس در دستان ايرانيان توانمند و مسئوليتپذيري خواهد افتاد كه نقش خود را به عنوان شهروند صلحجو و مفيد جامعهي جهاني به خوبي ايفا كرده و ايراني پرتوان، طبيعتدوست و عدالتمحور را به جهان معرفي خواهند كرد.
پرهيز از ترويج رسوم غلط، كه به يكي از آنها در يادداشت پيشين هم اشاره كردم و يا عدم افتخار به عكس گرفتن در كنار لاشهي حيوان بيگناهي كه براي تفريح شكار كردهايم، ميتواند از مصاديق اميدواركنندهي مهار اين پديدهي شوم در ايرانزمين باشد.
يادمان باشد كه ما فرزندان آن ايراني فرزانهاي هستيم كه متجاوز از ۲۵۰۰ سال پيش گفته بود:
به فهم آب رسیدن و گندم را گرامی داشتن،
این آیین من است.
پس هرکه رونده ای را بیازارد
جهان را آزرده است.
او که درختی را بیافکند،
بی اجاق خواهد مرد.
او که آب را بیالاید،
روان خویش را آلوده است.
کوروش بزرگ (ترجمه شده از منشور پارسوماش)
مؤخره:
ممنون از آونگ خاطرههاي ما كه به موقع زنهارمان داد. خوشحال ميشوم تا ديگر سبزانديشان دنياي مجازي نيز در نكوهش حيوانآزاري يادداشتي را در تارنمايشان اختصاص دهند. در ضمن اين يادداشت در صفحه ۲ روزنامه همشهري امروز - نوبت عصر ۶ بهمن ۸۷- منتشر شده است.
در همين ارتباط و از همين نويسنده:
- گراز خوب، گراز مرده است!
- انسان زيانكار ؛ حيوان زيانكار ، شرقالاوسط و كريستفكلمب!
- اميدوارم سگي را نوازش كني
- عكس گرفتن در كنار لاشهي شكار به چه معني است؟
- براي اشكهاي اسماعيل كهرم
- از مارمولكها بياموزيم
- در نكوداشت روز ملي حمايت از حيوانات
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.